ΠΑΓΟΣ – Ice (Kramer, 1970)

Κατηγορία: Κινηματογράφος > Ξένες ταινίες

Σκηνοθεσία: Robert Kramer
Έτος α’ προβολής: 1970
Χώρα: ΗΠΑ
Είδος: Δράμα | Πολιτική φαντασία
IMDb: https://www.imdb.com/title/tt0064465/

Λογοκριτικά περιστατικά

30-03-1978
Απαγόρευση προβολής της ταινίας ΠΑΓΟΣ (Robert Kramer, 1970)
Αιτιολογία: Πολιτική | Επιβλαβής για τη νεότητα
Χαρακτηρισμός: ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΑ
Είδος λογοκρισίας: Απαγόρευση | Θεσμική λογοκρισία | Προληπτική λογοκρισία
Απρίλιος 1978
Περικοπή σκηνών της ταινίας ΠΑΓΟΣ (Robert Kramer, 1970)
Αιτιολογία: Πολιτική | Επιβλαβής για τη νεότητα
Είδος λογοκρισίας: Περικοπές σκηνών | Θεσμική λογοκρισία | Προληπτική λογοκρισία

Περιγραφή

Στις 30/3/1978 η Πρωτοβάθμια Επιτροπή Ελέγχου του Υπουργείου Τύπου και Πληροφοριών με το πρόσχημα της προστασίας της νεολαίας απαγόρευσε την ταινία ΠΑΓΟΣ (Robert Kramer, 1970) που επρόκειτο να προβληθεί στον κινηματογράφο Στούντιο. Η ταινία, που αποτελούσε συνδυασμό ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, παρουσίαζε τη δράση μιας επαναστατικής ομάδας απέναντι σε ένα φανταστικό φασιστικό καθεστώς στις ΗΠΑ – περιλάμβανε μάλιστα λήψεις από πραγματικές αστυνομικές επιχειρήσεις στον αμερικάνικο χώρο.Ο Ριζοσπάστης περιέγραφε την ταινία ως

σκηνοθετημένο ντοκυμανταίρ που αναφέρεται σε μια εντελώς υποθετική επαναστατική οργάνωση που με μεθοδικό τρόπο προετοιμάζεται ν’ ανατρέψει το κυρίαρχο σύστημα. Αν και στην ταινία δεν δηλώνεται ο τόπος, η αναφορά γίνεται για τις ΗΠΑ. […] Το κύριο χαρακτηριστικό της σκηνοθετικής δουλειάς […] είναι ότι είναι γυρισμένο από την πλευρά της επαναστατικής ομάδας και ότι χρησιμοποιεί με τρόπο εξαιρετικό το δραματοποιημένο γεγονός (φιξιόν) με το ντοκυμανταίρ. Έτσι από τη μια μεριά έχουμε τη φαντασία (την πολιτική μυθιστορία) κι από την άλλη την πραγματικότητα (την ωμότητα της αστυνομίας).

Το σκεπτικό της απαγόρευσης ήταν πως «παρουσιάζει μια ομάδα ανθρώπων, η οποία προσπαθεί δια της βίας των όπλων, να καταργήσει το κράτος σκοτώνοντας αδιακρίτως. Με τη σημερινή παγκόσμια εξάπλωση της βίας η ταινία κρίνεται επικίνδυνη για τους νέους…». Σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη, αυτή ήταν η πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση που απαγορεύτηκε η προβολή ξένης ταινίας για πολιτικούς λόγους και αποτελούσε ενέργεια που ήθελε «να ‘προφυλάξει’ τους νέους από ανατρεπτικές ταινίες», στο πνεύμα «του νομοσχεδίου ενάντια στην ‘τρομοκρατία’». Πράγματι, ήδη από το 1977 απαγορεύτηκαν ή περικόπησαν μια σειρά από ταινίες που υιοθετούσαν μια ριζοσπαστική πολιτική προσέγγιση (ΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΛΚ).

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου κατήγγειλε την «απαράδεκτη απαγόρευση από την πρωτοβάθμια επιτροπή ελέγχου κιν/φικών ταινιών της ταινίας ΠΑΓΟΣ του Ρ. Κράμερ, θεωρώντας την απόφαση της επιτροπής σαν μια πολιτική πράξη που στρέφεται εναντίον της φιλελεύθερης σκέψης και έκφρασης» (Χρονικό ‘78). Μετά από σχετική αίτηση το θέμα παραπέμφθηκε στη Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ελέγχου.Τον Απρίλιο του 1978, η Δευτεροβάθμια Επιτροπή επέτρεψε την προβολή της «με ορισμένες περικοπές».

Πηνελόπη Πετσίνη

Πηγές – Βιβλιογραφία

  • Η Αυγή, 31/03/1978
  • Ριζοσπάστης, 31/03/1978, 11/04/1978
  • Τα Νέα, 31/03/1978
  • Το Βήμα, 31/03/1978
  • Χρονικό 78, (σελ. 331, 332)

Εικόνες – Αρχειακό υλικό