Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΒΓΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ – Dracula Has Risen from the Grave (Freddie Francis, 1968)
Κατηγορία: Κινηματογράφος > Ξένες ταινίες
Αγγλικός τίτλος: | Dracula Has Risen from the Grave |
---|---|
Σκηνοθεσία: | Freddie Francis |
Έτος α’ προβολής: | 1968 |
Χώρα: | Μ. Βρετανία |
Είδος: | Τρόμου | Φαντασίας | Δράμα |
Διανομή: | Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης |
IMDb: | https://www.imdb.com/title/tt0062909/ |
Λογοκριτικά περιστατικά
08-03-1969 |
Απαγόρευση της ταινίας Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΒΓΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ (Freddie Francis, 1968)
| ||||||
21-03-1969 |
Επανεξέταση και εκ νέου απαγόρευση της ταινίας Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΒΓΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ (Freddie Francis, 1968)
|
Περιγραφή
Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΒΓΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ είναι ταινία της βρετανικής Hammer Films με θέμα τον μύθο του κόμη Δράκουλα και πρωταγωνιστή τον Christopher Lee. Τον Μάρτιο του 1969 η ΣΤ’ Πρωτοβάθμια Επιτροπή Ελέγχου Κινηματογραφικών Ταινιών – διαφωνώντας με τον πρόεδρό της που πρότεινε την περικοπή της σκηνής του κρεμασμένου κοριτσιού από το καμπαναριό και την προβολή της ταινίας ως ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗΣ μέχρι 18 ετών – αποφάσισε την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της ταινίας για τρεις βασικούς λόγους:
«1. Προβάλλει υπερβολικά έντονες και παρατεταμένες σκηνές τρόμου και φρίκης οι οποίες μπορούν να επιδράσουν «λίαν επιβλαβώς» στον ψυχικό κόσμο των θεατών.
2. Η κάθαρση του τέλους παρουσιάζεται με τρόπο που προκαλεί φρίκη και αδυνατεί να εξουδετερώσει την «ψυχικήν κατάθλιψιν» που δημιουργείται σε όλο το έργο.
3. Με τη συμμετοχή του ιερέα και την πλήρη υποταγή του σε όλη τη διάρκεια του έργου στη δύναμη του κακού, υπονομεύει τις «υγιείς Χριστιανικάς παραδόσεις του Ελληνικού λαού»».
Η εταιρία διανομής Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης προσέφυγε στη Δευτεροβάθμια Επιτροπή υποστηρίζοντας ότι η ταινία είναι
«του λεγόμενου είδους Γκραν Γκινιόλ και δεν είναι ούτε χειρότερη ούτε καλύτερη από εκατοντάδες άλλες του είδους αυτού που κυκλοφορούν και προβάλλονται ελευθέρως. Βεβαίως περιέχει ορισμένας σκηνάς που προκαλούν τον τρόμο και την φρίκη αλλά είναι δοσμένες με τόσο τεχνική τελειότητα ώστε ο θεατής μάλλον χαμογελάει με την αφέλεια των παραγωγών. Σε γενικότερες γραμμές η ανωτέρω ταινία μας δεν περιέχει τίποτε το επιλήψιμον εις εικόνας ή διάλογον».
Η Δευτεροβάθμια, που συνεδρίασε τον ίδιο μήνα, έκρινε ξανά την ταινία ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΑ για τους ίδιους λόγους. Ωστόσο, μετά από νέο αίτημα των διανομέων, τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου με εντολή του Υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως η απαγόρευση ανακλήθηκε και δόθηκε άδεια προβολής ως ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ κάτω των 18 ετών χωρίς περικοπές. Το συγκεκριμένο λογοκριτικό περιστατικό είναι χαρακτηριστικό της προκατάληψης απέναντι στις ταινίες τρόμου που θεωρούνταν «επιβλαβείς» για το κοινό, της μεγάλης ευαισθησίας των επιτροπών επί δικτατορίας για θέματα θρησκευτικής φύσης, αλλά και της ρευστότητας των λογοκριτικών αποφάσεων.
Μαρία Χάλκου
Πηγές – Βιβλιογραφία
- ΓΑΚ – Κ.Υ., Αρχείο Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών, Αρχείο αδειών ταινιών.