ΨΕΥΤΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ – Worüber man nicht spricht - Frauenarzt Dr. Brand greift ein (Wolfgang Glück, 1958)
Κατηγορία: Κινηματογράφος > Ξένες ταινίες
| Αγγλικός τίτλος: | False Shame |
|---|---|
| Σκηνοθεσία: | Wolfgang Glück |
| Έτος α’ προβολής: | 1958 |
| Χώρα: | Δ. Γερμανία |
| Είδος: | Σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης |
| Διανομή: | Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης |
| IMDb: | https://www.imdb.com/title/tt0052408/ |
Λογοκριτικά περιστατικά
| 19-02-1966 |
Περικοπή πλάνων και ξεχωριστές προβολές για ανδρικό και γυναικείο κοινό της ταινίας ΨΕΥΤΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ (Wolfgang Glück, 1958)
| ||||||
| 01-02-1968 |
Επανεξέταση και περικοπή πλάνων της ταινίας ΨΕΥΤΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ (Wolfgang Glück, 1958)
|
Περιγραφή
Γερμανικό ηθικοπλαστικό δράμα στα πρότυπα των ταινιών σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. (βλ. ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ [Albert Kelley, 1948]). Μια κοπέλα μένει έγκυος εκτός γάμου και αναζητά λύση στην έκτρωση. Όταν ο αυστηρών αρχών πατέρας της τη διώχνει από το σπίτι, εκείνη με τη βοήθεια ενός έντιμου γιατρού οδηγείται στον «σωστό» δρόμο και γεννά με φυσιολογικό τοκετό. Η εταιρία διανομής Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, στην αίτησή της για άδεια προβολής τον Φεβρουάριο του 1966, παρουσίασε την ταινία ως επιστημονικού ενδιαφέροντος με θέμα τον «ανώδυνο τοκετό» και προσκόμισε θετικές γνωματεύσεις του Γαλλικού Υπουργείου Πληροφοριών και της Καθολικής Εκκλησίας. Υπενθυμίζοντας την παλαιότερη περίπτωση της ταινίας ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ, την οποία η Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης είχε προβάλει πριν 15 χρόνια, η αίτηση ζητούσε να επαναληφθεί η πρακτική των ξεχωριστών προβολών για ανδρικό και γυναικείο κοινό:
«Παρακαλούμεν όπως αποδεχτήτε την πρότασίν μας δια της οποίας αναλαμβάνομεν υπευθύνως την υποχρέωσιν όπως η ανωτέρω ταινία μας προβληθή εις κεχωρισμένας κινηματογραφικάς αιθούσας, ήτοι εις ένα κινηματογράφον αποκλειστικώ δια γυναικείον κοινόν και εις έτερον κινηματογράφον αποκλειστικώς δια ανδρικόν κοινόν».
Στην αρμόδια Επιτροπή διατυπώθηκε η άποψη ότι επειδή το ντοκιμαντερίστικο μέρος της ταινίας παρουσιάζει τη δημιουργία της ζωής από τη σύλληψη μέχρι τον τοκετό «εκ του φυσικού», μπορεί να προκαλέσει «ερεθισμόν» στους νέους και σε εκείνους τους ενήλικες, κυρίως της επαρχίας, που «δεν ευρίσκονται εις το πνευματικόν επίπεδον» να αντιληφθούν τους σκοπούς της ταινίας. Στη βάση αυτή η Επιτροπή αποδέχτηκε τις χωριστές προβολές και έκρινε την ταινία ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ δι’ ανηλίκους ζητώντας:
«Να περικοπή εμφανής επίδειξη των γεννητικών οργάνων εις απεικόνισιν εκ του φυσικού. Σκηναί τοκετού παραμένουν».
Έτσι η ΨΕΥΤΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ κυκλοφόρησε στο «Τιτάνια» μόνο για άντρες και στο «Ριβολί» και την «Όπερα» μόνο για γυναίκες, πρακτική που αν φάνταζε παρωχημένη το 1950 – όταν εφαρμόστηκε για λίγες μόνο μέρες για τις ταινίες ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ και ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (William Beaudine, 1945) – το 1966 πλέον ήταν εντελώς υποκριτική. Τελικά, περίπου έναν χρόνο αργότερα (14/1/1967), δόθηκε από την επιτροπή άδεια για ταυτόχρονη προβολή σε γυναικείο και αντρικό κοινό.
Στη δικτατορία επανεξετάστηκε τον Φεβρουάριο του 1968, κρίθηκε εκ νέου ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ με τις ίδιες περικοπές και πήρε άδεια προβολής για ενιαίο κοινό.
Μαρία Χάλκου
Πηγές – Βιβλιογραφία
- ΓΑΚ – Κ.Υ., Αρχείο Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών, Αρχείο αδειών ταινιών.
